ZIMOWY KONKURS GWAROWY RECYTATORSKO FILMOWY SNUJE SIĘ ZIMOWA OPOWIEŚĆ
Zachęcamy do udziału w konkursie rodziny, grupy przyjaciół, koła, stowarzyszenia, zespoły, uczniów szkół podstawowych i ponadpodstawowych oraz stowarzyszenia kultywujące tradycję, licząc na to, że wspólnie zrealizowany filmik przyczyni się do poszerzenia wiedzy o historii naszego regionu, rozbudzi zainteresowania historią własnej rodziny i miejsca, z którego się pochodzi, a także będzie miłą przygodą i artystycznym wyzwaniem.
Zachęcamy do udziału w konkursie rodziny, grupy przyjaciół, koła, stowarzyszenia, zespoły, uczniów szkół podstawowych i ponadpodstawowych oraz stowarzyszenia kultywujące tradycję, licząc na to, że wspólnie zrealizowany filmik przyczyni się do poszerzenia wiedzy o historii naszego regionu, rozbudzi zainteresowania historią własnej rodziny i miejsca, z którego się pochodzi, a także będzie miłą przygodą i artystycznym wyzwaniem.
Coraz rzadziej zima przypomina mroźną, białą porę roku. Coraz mniej przypomina czas, kiedy w izbach zbierały się gaździny, aby prząść len i wełnę, skubać pióra na poduszki i kołdry, a gospodarze z parobkami na boisku młócili cepami zboże. Był to czas wspólnej pracy i zabawy, czas pielęgnowania więzi rodzinnych i sąsiedzkich, a także na przygotowywanie się na najcięższy w roku czas przednówku. Przełom jesieni i zimy naznaczony andrzejkowymi wróżbami i nabożeństwem do św. Łucji i czas adwentowego oczekiwania był wypełniony licznymi zwyczajami. Święta Bożego Narodzenia odmieniały wnętrze izb. Rodziła się nadzieja, na mięsopust planowano swaty i wesela. Ten wyjątkowy okres, był czasem radości i nadziei na lepsze jutro. Kiedy mróz rysował na szybach piękne wzory, życie na wsi rozkwitało. Przez cały karnawał, aż do środy popielcowej po wsi chodzili kolędnicy, niosąc dobre życzenia. Każde większe spotkanie było okazją do wspólnego śpiewu i zabaw towarzyskich, a jeśli tylko znalazł się muzykant i instrument - także do tańców. Hucznie kończono zimowe świętowanie w zapusty. Tak więc kiedy przyroda zamierała na kilka miesięcy, ludzie rozkwitali: komory były pełne, drzwi domów otwarte, a człowiek człowiekowi bratem i siostrą. Zima była głównie czasem świętowania i odpoczynku, zbierania sił do ciężkiej pracy, która na nowo miała się rozpocząć wraz z odejściem mrozów.
Temu wszystkiemu przyglądały się dzieci. Z wypiekami na policzkach słuchały przeróżnych wesołych i smutnych, mniej lub bardziej prawdziwych, a czasem strasznych opowieści, które snuły się po izbie jak nitki lnu na kądzieli. Proponowany konkurs recytatorsko-gawędziarsko-filmowy: „Snuje się zimowa opowieść” jest kontynuacją wcześniejszych konkursów o wiośnie pt: „Wieśniane słowa – wieśniane nuty”, o jesieni: „Cyrwieni sie w reglach jesień” i o lecie: „W kłosianym wieńcu lato chodzi”. Podobnie jak w poprzednich edycjach celem konkursu jest, obok kultywowania gwary i upowszechnianie góralskiej poezji i prozy, łączenie słowa z miejscem, w którym wyrosło, rozbudzenie poczucia więzi z rodzinną miejscowością, jej mową, historią i tradycją, a także próba zachęcenia do bacznego obserwowania otaczającej rzeczywistości, miejsca, w którym mieszkają i zmian, które się tam dokonały.
Konkurs: „Snuje się zimowa opowieść ” wpisuje się tradycję konkursów gawędziarskich i recytatorskich. Uczestnicy znajdują publikowane już teksty gwarowe dowolnych autorów, wybierają dwa wiersze i przygotowują się do ich recytacji. Nadal zachęcamy także do wygłaszania tekstów stworzonych specjalnie na to wydarzenie. W tym wypadku oczekujemy od uczestnika tylko jednego tekstu prozatorskiego – tj. góralskiej gadki. Jej autorem może być sam gawędziarz, ktoś z jego rodziny lub znajomych. Chcemy w ten sposób podtrzymać bogatą tradycję gawędziarską, z której Podhale niegdyś słynęło. Zachęcamy do udziału w konkursie rodziny, grupy przyjaciół, koła, stowarzyszenia, zespoły oraz stowarzyszenia kultywujące tradycję, licząc na to, że wspólnie zrealizowany filmik przyczyni się do poszerzenia wiedzy o historii naszego regionu, rozbudzi zainteresowania historią własnej rodziny i miejsca, z którego się pochodzi, a także będzie miłą przygodą i artystycznym wyzwaniem.
Snujcie opowieści, opowiadajcie baśnie, historie mniej czy bardziej prawdziwe, gawędźcie tak, aby wszyscy, którzy oglądać będą Wasze filmy, mogli się dzięki Wam w wyobraźni przenieść w stary, zapomniany świat zimowych rodzinnych i sąsiedzkich spotkań. Wykorzystajcie stare obyczaje, czynności i prace, które królowały w góralskich izbach w okresie zimowym. Przy nagrywaniu filmu spotkajcie się tak jak drzewiej bywało z rodziną i sąsiadami. Przywołajcie obrazem i słowem dawny góralski świat!
Na konkurs przygotować należy trwające do 3 min. amatorskie filmiki, ukazujące recytację i gawędę wpisaną w naturalną scenerię miejscowości, w której mieszka uczestnik konkursu. Słowo może być ilustrowane scenkami rodzajowymi, związanymi z zimowymi pracami w izbie lub w sopie. Miejsce powinno się tematycznie łączyć z prezentowanym tekstem, dopełniać je, a równocześnie pokazywać piękno naszego regionu. Niech słowo zostanie uwolnione z zamkniętych sal recytatorskich i znowu popłynie z wiatrem na pola, góry i lasy.
Na nagrania czekamy do 21 marca 2023 r. Regulamin Konkursu, Kartę Zgłoszeń, Zgody na Przetwarzanie Danych Osobowych znajdziecie na stronie Powiatowego Centrum Kultury w Nowym Targu organizatora konkursu: www.pck.nowotarski.org.pl
Wszelkie informacje na temat Konkursu uzyskacie w siedzibie Powiatowego Centrum Kultury w Nowym Targu ul. Jana Kazimierza 20, e-mail : pck.marcin.kudasik@nowotarski.pl
Coraz rzadziej zima przypomina mroźną, białą porę roku. Coraz mniej przypomina czas, kiedy w izbach zbierały się gaździny, aby prząść len i wełnę, skubać pióra na poduszki i kołdry, a gospodarze z parobkami na boisku młócili cepami zboże. Był to czas wspólnej pracy i zabawy, czas pielęgnowania więzi rodzinnych i sąsiedzkich, a także na przygotowywanie się na najcięższy w roku czas przednówku. Przełom jesieni i zimy naznaczony andrzejkowymi wróżbami i nabożeństwem do św. Łucji i czas adwentowego oczekiwania był wypełniony licznymi zwyczajami. Święta Bożego Narodzenia odmieniały wnętrze izb. Rodziła się nadzieja, na mięsopust planowano swaty i wesela. Ten wyjątkowy okres, był czasem radości i nadziei na lepsze jutro. Kiedy mróz rysował na szybach piękne wzory, życie na wsi rozkwitało. Przez cały karnawał, aż do środy popielcowej po wsi chodzili kolędnicy, niosąc dobre życzenia. Każde większe spotkanie było okazją do wspólnego śpiewu i zabaw towarzyskich, a jeśli tylko znalazł się muzykant i instrument - także do tańców. Hucznie kończono zimowe świętowanie w zapusty. Tak więc kiedy przyroda zamierała na kilka miesięcy, ludzie rozkwitali: komory były pełne, drzwi domów otwarte, a człowiek człowiekowi bratem i siostrą. Zima była głównie czasem świętowania i odpoczynku, zbierania sił do ciężkiej pracy, która na nowo miała się rozpocząć wraz z odejściem mrozów.
Temu wszystkiemu przyglądały się dzieci. Z wypiekami na policzkach słuchały przeróżnych wesołych i smutnych, mniej lub bardziej prawdziwych, a czasem strasznych opowieści, które snuły się po izbie jak nitki lnu na kądzieli. Proponowany konkurs recytatorsko-gawędziarsko-filmowy: „Snuje się zimowa opowieść” jest kontynuacją wcześniejszych konkursów o wiośnie pt: „Wieśniane słowa – wieśniane nuty”, o jesieni: „Cyrwieni sie w reglach jesień” i o lecie: „W kłosianym wieńcu lato chodzi”. Podobnie jak w poprzednich edycjach celem konkursu jest, obok kultywowania gwary i upowszechnianie góralskiej poezji i prozy, łączenie słowa z miejscem, w którym wyrosło, rozbudzenie poczucia więzi z rodzinną miejscowością, jej mową, historią i tradycją, a także próba zachęcenia do bacznego obserwowania otaczającej rzeczywistości, miejsca, w którym mieszkają i zmian, które się tam dokonały.
Konkurs: „Snuje się zimowa opowieść ” wpisuje się tradycję konkursów gawędziarskich i recytatorskich. Uczestnicy znajdują publikowane już teksty gwarowe dowolnych autorów, wybierają dwa wiersze i przygotowują się do ich recytacji. Nadal zachęcamy także do wygłaszania tekstów stworzonych specjalnie na to wydarzenie. W tym wypadku oczekujemy od uczestnika tylko jednego tekstu prozatorskiego – tj. góralskiej gadki. Jej autorem może być sam gawędziarz, ktoś z jego rodziny lub znajomych. Chcemy w ten sposób podtrzymać bogatą tradycję gawędziarską, z której Podhale niegdyś słynęło. Zachęcamy do udziału w konkursie rodziny, grupy przyjaciół, koła, stowarzyszenia, zespoły oraz stowarzyszenia kultywujące tradycję, licząc na to, że wspólnie zrealizowany filmik przyczyni się do poszerzenia wiedzy o historii naszego regionu, rozbudzi zainteresowania historią własnej rodziny i miejsca, z którego się pochodzi, a także będzie miłą przygodą i artystycznym wyzwaniem.
Snujcie opowieści, opowiadajcie baśnie, historie mniej czy bardziej prawdziwe, gawędźcie tak, aby wszyscy, którzy oglądać będą Wasze filmy, mogli się dzięki Wam w wyobraźni przenieść w stary, zapomniany świat zimowych rodzinnych i sąsiedzkich spotkań. Wykorzystajcie stare obyczaje, czynności i prace, które królowały w góralskich izbach w okresie zimowym. Przy nagrywaniu filmu spotkajcie się tak jak drzewiej bywało z rodziną i sąsiadami. Przywołajcie obrazem i słowem dawny góralski świat!
Na konkurs przygotować należy trwające do 3 min. amatorskie filmiki, ukazujące recytację i gawędę wpisaną w naturalną scenerię miejscowości, w której mieszka uczestnik konkursu. Słowo może być ilustrowane scenkami rodzajowymi, związanymi z zimowymi pracami w izbie lub w sopie. Miejsce powinno się tematycznie łączyć z prezentowanym tekstem, dopełniać je, a równocześnie pokazywać piękno naszego regionu. Niech słowo zostanie uwolnione z zamkniętych sal recytatorskich i znowu popłynie z wiatrem na pola, góry i lasy.
Na nagrania czekamy do 21 marca 2023 r. Regulamin Konkursu, Kartę Zgłoszeń, Zgody na Przetwarzanie Danych Osobowych znajdziecie na stronie Powiatowego Centrum Kultury w Nowym Targu organizatora konkursu: www.pck.nowotarski.org.pl
Wszelkie informacje na temat Konkursu uzyskacie w siedzibie Powiatowego Centrum Kultury w Nowym Targu ul. Jana Kazimierza 20, e-mail : pck.marcin.kudasik@nowotarski.pl
Pliki do pobrania